जबदेखि म अलि बुझ्ने भएँ तबदेखि दुईवटा अक्षर ‘त’ र ‘ट’ बीच फरक छट्याउन कोसिस गरेँ। सोही अनुरुप यी दुई अक्षरको फरक उच्चारण गर्न पनि नखोजेको होइन। किनकि मलाई थाहा थियो, त्यसो गर्न नसक्दा थुप्रै असहज परिस्थितिको सामना गर्नुपर्छ भन्नेमा पनि प्रष्ट थिएँ।
स्वभाविक रुपमा हाल मैले ती परिस्थितिहरूको सामना गर्नुपरेको छ। ‘त’लाई ‘ट’ भन्दा व्यङ्ग्य र प्रश्न सहनु परेको छ।
सुन्नेलाई सामान्य लाग्छ। जाबो दुई वटा अक्षर त हुन् भन्नेहरू पनि छन्। बुझ्न नचाहनेका लागि मेरो बोली ‘गल्ती’ हो। मैले पटक पटक गर्ने गलत उच्चारणलाई ‘दोष’ नै मान्नेहरू पनि हुन्छन्।
केहीले सिक्नै नचाहेको आरोप समेत लगाउँछन्। तर, एउटै अक्षरलाई उनीहरूले भन्दा फरक उच्चारण गर्नु नै मेरो मातृभाषा नेपाल भाषाको ‘पहिचान’ हो भनेर मैले बुझाउन सकिँन। म जस्तै हजारौं छन् जो पहिचान र आरोपको बीचमा पेलिएका छौं।
