प्रिय प्रधानमन्त्री,
कोरोनाले विश्वकै झ्यालढोका बन्द गरिदिएको यो बखत तपाईंचाहिँ मुखसमेत बन्द गरेर बस्नुभएको छ। भातृत्व बढाउनुपर्ने यो दुःखका क्षणमा तीतो बचन बोल्न मलाई पनि मन छैन। तपाईंको स्वास्थ्य अवस्थाबाट ज्ञात मेरो पनि शुभेच्छा प्रशस्त आराम गर्नुहोस् भन्ने नै थियो, छ र हुनेछ। ज्यानले आराम गरे पनि कान र मुख खुलै राख्नुहुन्छ भन्ने अपेक्षासहितको शुभेच्छा हो खासमा यो।
जनताका गुनासो सुन्ने कान र उनीहरुलाई ढाडस दिने बोलिबचन मात्रै बन्द गर्नुभएको हो कि भन्ने लाग्न थालेको छ (माफ गर्नुहोस्, यो विषम परिस्थितिमा एक निम्छरो नागरिकलाई यस्तो महसुस भएकोमा)। शासन आफैंले गरिरहेको महसुस पनि बेलाबखत गराउनु हुन्छ। अस्ति सार्क देशको भर्चुअल सम्मेलनमा सहभागी भएर गराउनुभएको थियो, हिजो मन्त्रिपरिषद्को बैठकको अध्यक्षता गरेर।