काठमाडौं । बच्छलादेवी विद्यालयमा सहरका नयाँ मान्छे पुगे । शिक्षकहरुसँग उनीहरुको गफ चल्यो । सुकिलामुकिला लुगा लगाएका मान्छे आक्कलझुक्कल मात्रै आइपुग्ने भएकाले विद्यार्थीहरु उनीहरुलाई चिहाईचिहाई हेर्थे । यसरी हेर्नेमा वृन्दा अधिकारी पनि थिइन् ।
केही दिनमा वृन्दालाई शिक्षक विनोद लामिछाने लगायतले भने, “वृन्दा, टेली चलचित्र खेल्ने हो ?” सदरमुकामदेखि तीन घण्टा टाढाको माझा गाउँ । कक्षा तीनको पढाई । आठ वर्षको उमेर । के हो टेली चलचित्र ? के थाहा वृन्दालाई ! विनोदले नै भने, “नाटक जस्तै हो । क्यामेराले खिच्ने मात्रै हो ।” सहरबाट आएका मान्छे छन् । त्यो पनि कहिल्यै नचिनेका । बालिका वृन्दालाई खेल्ने–नखेल्ने के थाहा ?
“बुवालाई सोध्नुपर्छ,” वृन्दाले भनिन् । बुवाको थाप्लोमा हाल्दिइन् निर्णयको जिम्मा ।
