बुटवल । ‘हे बरै...दशै धाराको नरोए आमा, बाँचे पठाम्ला तस्वीरै खिचेर .. कस्तो लेख्यो नि भावीले, कर्मलिला खै मालुम हजुर...।’
यो गीतमा भनिए झैँ मानिसको कर्म लिला कसैलाई थाहा हुँदैन । त्यसमा पनि लडाईंको मैदानमा पुगेको एउटा सिपाहीको भविष्य अनिश्चित हुने नै भयो ।
पाल्पाको रामपुर नगरपालिका–४, सदावर्त गाउँका २१ वर्षीय गमिलकुमार श्रेष्ठले भारत प्रशासित कश्मीरमा पाकिस्तानले गरेको गोलीबारीमा मरिनुभन्दा ९ दिन अगाडि घरमा फोन गरेर भनेका थिए, ‘बल्ल आज फोन लाग्ने ठाउँमा आएर फोन गर्दैछु । केही आत्तिनुभएको होला, त्यहाँ तपाईंहरुले सुनेजस्तो अवस्था छैन ।’