आगमन कलमा उनको नाम देखेर म खङ्ग्रङ्ग भएँ!

छ-सात महिनाअघि उनलाई पहिलोपटक पुल्चोकमा भेटेकी थिएँ। सानो काँठीको पातलो ज्यान। मायालाग्दो अनुहार। हातमा गुलाबी झोला थियो। झोलाभित्र उनको उदेकलाग्दो ‘डार्क स्टोरी’।

त्यो कथा मैले लेखेकै थिइनँ। कहिलेकाहीँ यस्तै हुन्छ। खासमा अल्छी बानीकै दोष हो तर नलेख्नुका अनेक बहाना हुन्छन्। उनको कथा पनि त्यस्तै बहानाको शिकार भएको थियो।तै उनले सोधिन् भने के उत्तर दिने होला!

मैले धुकचुक हुँदै फोन उठाएँ।

‘म तपाईंलाई भेट्न आउने म्याम,’ उनले भनिन्, ‘यहीँ पुल्चोकमा छु।’