
जलेको सिंहदरबार
रातोपाटी
धनुषाका रामसुफल महरा चमार वर्षौंदेखि काठमाडौंका चोक र गल्लीमा जुत्ता पालिस गर्ने काम गर्दै आएका छन्।
चमारको परिवारमा अहिले श्रीमती, १ छोरा र १ छोरीसहित ४ जना छन्। २ छोरीहरुको विवाह भइसक्यो। कान्छी छोरीको पनि विवाह गर्नेबेला हुन लाग्यो। छोरा अलि सानै छन्।
काठमाडौंमा निशेधाज्ञा शुरु हुनु दुई दिनअघि अर्थात् वैशाख १४ गते साँझसम्म पनि रामसुफल ढुङ्गेधारा चोकमा दुनियाँका जुत्ता टल्काउँदै थिए। अरुका जुत्ता टल्काइमा उनको गाँस र बासको सवाल छ। परिवारका लागि केही पैसा जोहो गर्नु छ। गाउँका साहुजी र बैंकको ऋण पनि तिर्नु छ।
जब सरकारले बैशाख १६ गतेको बिहान नहुँदै निषेधाज्ञा सुरु हुने घोषणा गर्यो, त्यसपछि भने रामसुफलमा छटपटी सुरु भएको छ।
‘लकडाउन’ भएपछि काठमाडौंमा के खाने, कसरी बस्ने, साहु र बैंकको ऋण कसरी तिर्ने ? अनि धनुषामै रहेका परिवारलाई कसरी पाल्ने भन्ने चिन्ताले रामसुफललाई सताएको छ। तर, सरकारको आदेश उल्लंघन गर्ने ताकत उनमा छैन।
जलेको सिंहदरबार
जेन–जी विद्रोह: धरोहरको पीडा र नयाँ नेपालको संकल्प
जेन–जेड आन्दोलनः सत्ताबाट ‘बेदखल’ राजनीतिक दलहरू, विना मुद्धा सोझै ‘एक्पोज्ड’ भ्रष्ट नेताहरू
नेपाली राजनीतिमा उमेर र अनुभवको रंगमञ्च: भीमसेन थापादेखि सुशीला कार्कीसम्म
सभापति देउवा संस्थापन समूहकै ‘घेराबन्दी’मा
गृहमन्त्री होइन प्रधानमन्त्री राजीनामा देऊ
प्राकृतिक सुन्दरतासँग रमाउदै छायाँनाथ यात्रा (भाग- २)
१ .
२ .
३ .
४ .
५ .
प्रतिक्रिया