गोविन्द भट्टजीसँग मेरो पहिलो भेटघाट कमलादीमा रहेको उहाँको डेरामा भएको थियो। चीन बसाईको पहिलो लामो अवधि (करिब ७ वर्ष) सकेर उहाँ नेपाल फर्कनु भएको बेला थियो। म भारतमा दरभंगा मेडिकल कलेजको अन्तिम वर्षको विद्यार्थी थिएँ र अखिल भारत नेपाली विद्यार्थी संघको अध्यक्ष। उहाँसँग मलाई भेटघाट गराउने व्यक्ति हुनुहुन्थ्यो डा. बाबुराम भट्टराई। माओवादी शीर्षस्थ नेताहरुमध्ये एक र नेपालको प्रधानमन्त्री समेत भएर पछि नयाँ शक्तिको झण्डा उठाउनु भएका बाबुराम भट्टराई तिनताका आफ्नो प्रसिद्ध फित्तावाल चप्पल प्रयोग गर्नु हुन्थ्यो जुन उहाँको पहिचान नै बनिसकेको थियो। उहाँले नै मलाई नेपालको धेरै वामपन्थी बौद्धिकहरुलाई चिन्ने र भेट्ने अवसर मिलाई दिनुभएको हो।

अखिल भारत नेपाल विद्यार्थी संघ (अभानेवि संघ) को मुखपत्र ‘जनमानस’ का लागि हामी लेखहरू बटुल्दै हिड्थ्यौँ। कमलादीनिरको सडकबाट यसो उक्लेर ढिस्कोजस्तो ठाउँमा रहेको भट्टजीको डेरा नजिक पुग्दा बाबुरामजीले मलाई भन्नुभएको थियो, ‘नेपालमा यदि कसैलाई माक्र्सवादी चिन्तक भन्न सकिन्छ भने ऊ गोविन्द भट्ट नै हो।’