कमला अधिकारी

'काका तपाईंको फोन आएको छ।'

'उठाउन, म सर्टमा आइरन गर्दै छु।'

शृंखलाले फोन उठाउँछे, 'नानी, काका हुनुहुन्न? फोन दिन मिल्छ? इमर्जेन्सी कल आएको छ भनेर देऊ न ल।'

'काका इमर्जेन्सी रे।'

'खै ले त।'

'हेलो, किसु सञ्चै छौ? म घर आउने भन्या लिन आऊ न है?'

'अहो लाज लाग्दैन तलाईं? कहिल्यै मेरो घर चाहिँदैन जस्तो गरेर म बिरामी भएको मौका पारी यत्रा दिन माइतै रमिता गरेर बस्ने अनि लिन बोलाउने? राजा रामजस्तो होइन म बुझिस्, पोइला गएकी श्रीमती ल्याएर गृहिणी बनाउने। मेरो खानदान कस्तो छ? थाहा छैन तलाईं?'

सीताको हातबाट बोल्दै गरेको मोबाइल भुइँमा खस्छ। आँखाअगाडि कालो पर्दा लाग्छ। सपनाजस्तो ठान्छिन्। कोठामा पसेर सिरानीले डाँकोलाई दबाएर कुँडिएको मनको ताप हल्का बनाउँछिन्। निकै सुशील अनि सहनशील स्वाभावकी सीता वास्तवमै सीताभन्दा कम थिइनन्। उनको एउटै कमजोरी वा सबल पक्ष भनौं, सदैव मुस्कानले आफूलाई सजाउने, नहाँसी बोल्न नसक्ने। उनको यही बानीले सबैखाले मानिस उनीसँग नजिकिन्थे।