यज्ञराज जाेशी/पुष्पराज चौलागाईं
नाफा–घाटाको तराजुमा जोख्ने हो भने जीवनको मूल्य फरक होला। तर, सेवाभावको तराजुमा जोख्न खोज्दा त्यसको महकता बेग्लै हुनपुग्छ। हिलोमा फुलेको कमलको सुन्दरताजस्तै।
पाटन अस्पतालका मेडिकल विभाग प्रमुख तथा कोरोना फोकल पर्सन डा. युवराज शर्मा।
पछिल्लो समय युवराज शर्मा भन्ने बित्तिकै धेरैको कानमा कोरोना संक्रमितलाई पुनर्जन्म दिने एउटा हँसिलो आवाज गुञ्जिन्छ। पिपिइभित्रको उनको हँसिलो अनुहार त धेरैले देख्न सकेनन्। तर, उनको सेवाभावको महकतालाई धेरैले महसुस गर्न सके। र, पुनर्जन्म पाए पनि।
नेपालमा २०७६ माघ ९ मा पहिलोपटक कोरोना संक्रमित फेला परे। कोरोना संक्रमण भित्रिएसँगै थुप्रैमा त्रास छायो। कोरोनालाई धेरैले कालको रूपमा अथ्र्याउन थाले। त्यस्तो बेला कोरोना महामारी नियन्त्रणमा लिन स्वास्थ्यकर्मीको ठूलो भूमिका छ।
कोरोनाविरुद्ध लडाइँको अग्रमोर्चाका सिपाही बने स्वास्थ्यकर्मी। तिनै सिपाहीमध्येका एक हुन् डा. युवराज।
‘बिरामीको एउटामात्र समस्यामा फोकस भएर उपचार गर्नुहुँदैन। बिरामीको मन, मष्तिष्कमा पस्न सक्नुपर्छ। भावनात्मक रूपमा बिरामीको नजिक हुनुपर्छ,’ डा. युवराजले भने।
डा. युवराज आफ्नो जीवनमा यही सुत्र प्रयोग गर्छन्। बिरामीको मन बुझ्छन्, मष्तिष्कमा पस्छन्। र, उपचार थाल्छन्। त्यसैले त उनी स्वास्थ्य क्षेत्रमा अब्बल छन्।
उनी बिरामीको आर्थिक अवस्था, सुगमता र दुर्गमतालाई पनि प्राथमिकता दिन्छन्।
‘हुम्ला, जुम्लाबाट आएको बिरामी सधैं काठमाडौं आएर उपचार गर्न सक्दैन। त्यसैले त्यस्ता बिरामीलाई कहिले पनि अल्झाउनु हुँदैन,’ मनकारी डा. युवराज भन्छन, ‘उनीहरूलाई जति ढिला भयो त्यति नै आर्थिक भार पर्छ। त्यसैले सक्दो चाँडो उपचार गर्नुपर्छ।’
