छ आकाश सारा निराशा लिएको
बडो  वेगको  दुःख एक्लै सहेको
नभन्दै  व्यथाको कथा  नै खुलेर
लगातार   रोई रहेको   छ    हेर!॥१॥

निचोर्दै  पछार्दै  छ  भूभाग सारा
रिसाएछ ज्यादै निराशी  विचारा
अहो कोप यस्तो लिएको छ  धेर
लगातार   रोई रहेको   छ   हेर!॥२॥

छुचा भ्यागुताले  पितुर्के तँ भन्दै
सधैँ  वार  गर्छन्  दयाहीन  बन्दै
तिरस्कार  जम्मै  उपेक्षा    गरेर
लगातार   रोई रहेको   छ   हेर!॥३॥

कतै  क्रोध  गर्दै  कतै ठुस्स पर्दै
बसेको छ एक्लै घना आँसु छर्दै
नकार्दै   दुहाई  स्वयम्मा   भुलेर
लगातार   रोई रहेको   छ   हेर!॥४॥

व्यथामा मुछेका मुना आँसु झर्दा
खुसी को छ ? भित्री कुनै अङ्ग मर्दा
अहोरात्र  पीडा  अनेकौं   सहेर
लगातार   रोई रहेको   छ   हेर!॥५॥